Ψυχούλα μου παρείσακτη
σε αυτό τον κόσμο δεν χωράς,
τα κύτταρα του εγκεφάλου σου
φτιαγμένα από πόνο και τρέλα,
δίχως ενδελέχεια.
Μη φοβάσαι, έλα για λίγο,
μην χάνεσαι σε χρειάζομαι!
Θα ξορκίσω τις χαοτικές μου σκέψεις,
μόνο για εσένα πολύτιμε μου εαυτέ.
Να σε δω λίγο ξανά,
βόλτες τα δειλινά,
έλα για λίγο ξανά,
γλυκιά ταυτοπροσωπία του εαυτού μου
αιώνια παγερή λύπη του έρωτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου