Συλλαβές

Πόσες συλλαβές να πάω πίσω;

Ξετυλίγω το κουβάρι, ξετυλίγω το νήμα 

,ξετυλίγω τα αποθηΜΕΝΑ..

Λήγουσα πατώ και χάνω την άκρη

παραλήγουσα και πέφτω σε δίκοπα μαχαίρια.

Προπαραλήγουσα και έφτασα

στο ηλεκτροφόρο σώμα σου.

Αντιδράει το κορμί και η ενέργεια σου

ενώνει με το είναι μου.

Ρέει στις φλέβες μου λίγο εγώ, πολύ εγώ!

Θα τις κόψω και θα αρχίσω να νείρομαι,

όλα αυτά που με βιαιότητα μου ξερίζωσαν.

Θα είναι νωρίς θα πω, 

όχι αργά, ποτέ ξανά αργά!

Το ακούς; Ποτέ!

Τώρα θα διασπαστώ στον ουρανό,

στο νερό, σε εσένα!

Θα υπάρχω παντού 

όπως ακριβώς υπάρχεις μέσα μου,

στις φλέβες μου, ναι!

Αυτό κυλάει μέσα μου,

την θέση του αίματος πήρες στην καρδιά μου.

Φλέγεται το κορμί μου,

με ρίχνουν στο χιόνι να παγώσω

να μοιάσω με αυτούς λαχταρούν.

Εγώ αγάπησα εσάς!

Εσάς που με πονέσατε 

σήμερα θα σας πονώ εγώ 

και θα με αγαπάτε εσείς!