Αναγέννηση

Μεγάλωσα πια

έμαθα να οριοθετώ τα σημεία

που θέλω να χρωματίσω

δεν ξεφεύγω πια από τις γραμμές.

Προσέχω μη τύχει 

και άθελα μου ξεφύγω 

από τα σύνορα της λογικής 

με εκείνα της τρέλας.

Το μπλε κύτταρο
 του εγκεφάλου μου

καλά κρυμμένο σε σοκάκια αναρχίας,

σε ματωμένα πρόσωπα,

σε ξεριζωμένα όνειρα

που άφησα να μου ναρκώσουν.

Φωλιάζει και γεννά μέσα μου

την δημιουργία του ακατάστατου,

του άσχημου!

Ναι! Δεν θέλω να έχω σχήμα,

να μην χωράω πουθενά!

Η ψυχή μου, το σώμα μου 

άσχημα όλα! Δίχως όρια και στυλ.

Είμαι άσχημη,και πόσο χαίρομαι 

που δεν σας μοιάζω..